Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

W dniu 1 grudnia 2022 roku w auli Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie miała miejsce uroczystość nadania tytułu Doktora honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie panu prof. dr. hab. Zbyszkowi Melosikowi  – Dziekanowi Wydziału Studiów Edukacyjnych dwóch kadencji, a obecnie prorektorowi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, stypendyście Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta, członkowi Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, wybitnemu pedagogowi, politologowi i socjologowi kultury.

Senat Akademii przyznał ten zaszczytny tytuł jednogłośnie, na wniosek dziekan Wydziału Nauk Społecznych prof. dr hab. Renaty Nowakowskiej-Siuty, po pozytywnej opinii Rady Dyscypliny pedagogika oraz władz Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, w uznaniu dla osiągnięć naukowych pana Profesora Zbyszka Melosika w dziedzinie nauk społecznych w Polsce i za granicą oraz Jego wyjątkowych dyspozycji akademickich, pasji i pracy twórczej na rzecz dialogu międzydyscyplinarnego i międzykulturowego. Recenzentami w postępowaniu o nadanie tytułu Doktora honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie byli pan prof. dr hab. dr h. causa multi Stefan M. Kwiatkowski oraz pan prof. dr hab. Jerzy Nikitorowicz. Promotorką w postępowaniu – pani prof. dr hab. Renata Nowakowska-Siuta.

Uroczystość nadania zaszczytnego tytułu Doktora honoris causa w dniu 1 grudnia 2022 roku uświetnili swoją obecnością rektorzy, prorektorzy, dziekani, dyrektorzy instytutów, prodziekani i liczni profesorowie i wykładowcy wydziałów nauk społecznych i humanistycznych wiodących ośrodków akademickich z całej Polski, a także członkowie Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk.

Na ręce JM Rektora Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie napłynęły liczne listy gratulacyjne.

Uroczystość otworzył i słowo wstępne wygłosił JM Rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie Abp. Prof. dr hab. Jerzy Pańkowski, uchwałę Senatu przeczytał ks. Dr hab. Bogusław Milerski, prof. ucz., następnie laudację wygłosiła pani promotor prof. dr hab. Renata Nowakowska-Siuta. W dalszej części ceremonii nastąpiło uroczyste wręczenie dyplomu Doktora honoris causa po czym prof. dr hab. Zbyszko Melosik wygłosił wykład poświęcony aksjologii, pięknu i koinonii nauk.

Składamy najserdeczniejsze gratulacje Doktorowi honoris causa naszej Akademii – panu profesorowi Zbyszkowi Melosikowi. Dziękujemy wszystkim znamienitym Gościom tej niezwykłej, podniosłej uroczystości.

„ (…) Uważam przy tym, że w naukach humanistycznych postęp polega właśnie na różnicowaniu podejść, teorii, pojęć i koncepcji, na rozświetlaniu tego samego problemu z różnych, sprzecznych ze sobą perspektyw, na pogłębianiu pluralizmu interpretacyjnego.

Wielkość i piękno nauk humanistycznych, w przeciwieństwie do wielkości i piękna nauk ścisłych, nie polega na jednoznaczności i precyzji ustaleń, lecz na twórczym nie-porządku. A każdy fragment badanej rzeczywistości jest jak tekst, który może być odczytany na bardzo wiele sposobów. I zwykle nie można zdefiniować kryteriów lepszego, bardziej autentycznego czy tym bardziej ostatecznego od-czytania. Piękno wielorakich interpretacji. Piękno i władza pisania… (…)

Spotkanie z odmienną interpretacją relatywizuje posiadaną wiedzę, przekonania i doświadczenia. Człowiek ma wówczas dwie możliwości. Może z jednej strony zamknąć się w swojej metanarracji (zamknąć do niej drzwi i okna) i podnieść ją do rangi uniwersalnej Prawdy. Wykluczyć wszystko to, co nie jest z nią zgodne. Z drugiej strony może przystać na przerwanie własnego scenariusza epistemologicznego. Wówczas następuje przełamanie „bariery wyobraźni” i rekonstrukcja własnych kategorii intelektualnego postrzegania świata. Trzeba tylko mieć tę odwagę i podjąć to ryzyko.”

(z wykładu Doktora honoris causa prof. dr. hab. Zbyszka Melosika)

„Dosłowne znaczenie wyrazu doctor to „is, qui docet”, a więc ten, który naucza – nauczyciel. Kogo akademia wyróżnia godnością doktora honorowego, o tym publicznie głosi, że może on innym służyć za wzór, jak należy postępować w obronie naukowej prawdy. Z samej treści doktoratu naukowego wynika wysokość i wyjątkowość tej godności.

Dziś w świecie rozproszonych prawd i pomieszanych znaczeń, w świecie nieustannego niezrozumienia, że fakty to nie to samo co wartościujące sądy o nich, Profesor Zbyszko Melosik, bez zbędnego mentorskiego tonu, ukazuje nam, że nauka nie może być przestrzenią propagowania określonych idei albo zwalczania innych, miejscem polemiki z politycznymi lub społeczno-politycznymi partiami czy ideałami tych partii, że nie powinna również nikogo wykluczać z debaty, pod warunkiem przestrzegania wspólnej zasady racjonalnej argumentacji.

Jego badania, wykłady, teksty naukowe pomniejsze oraz książki (a te, jak wiemy, Pan Profesor ceni w sposób szczególny) ukazują, że możliwe jest eksplorowanie trudnych i złożonych kategorii władzy, tożsamości, mówienie o kulturze i wielokulturowości, o świecie i jego złożoności aksjologicznej i epistemologicznej w sposób odrzucający wszelką tendencyjność i jednostronność.”

(z laudacji prof. dr hab. Renaty Nowakowskiej-Siuty)