Liturgia św. Jakuba Brata Pańskiego w Warszawie
We wtorek 5.11.br. w warszawskiej katedrze św. Równej Apostołom Marii Magdaleny, po raz 27, celebrowano św. Liturgię według rytu przypisywanego św. Jakubowi Bratu Pańskiemu. Uważana jest ona za jeden z najstarszych znanych nam rytów św. liturgii. Charakteryzuje się rozbudowaną częścią tzw. „liturgii słowa” (katechumenów): dwa czytania z Nowego Testamentu (perykopa ewangeliczna z ewangelii ap. Mateusza i fragment listu św. Jakuba) i jedno ze Starego Testamentu (księga proroka Izajasza) oraz znacznie dłuższym Kanonem Eucharystycznym ukoronowanym św. Eucharystią, w czasie której Ciało i Krew Zbawiciela są przekazywane wiernym oddzielnie (Ciało ręka biskupią, Krew bezpośrednio z kielicha przez diakona). Dodatkowo kazanie jest głoszone na środku świątyni, w pozycji siedzącej, przez duchownego otoczonego przez wiernych i współcelebransów.
Tegoroczne nabożeństwo zgromadziło ok. 150 osób, z których połowa przystąpiła do św. Eucharystii. Przewodniczył mu Jego Ekscelencja Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński Jerzy (Pańkowski) Rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (uczelnia jest inicjatorem i współorganizatorem nabożeństwa). Asystowało Ekscelencji 6 kapłanów, na czele z Rektorem Prawosławnego Seminarium Duchownego ks. prot. Jerzym Tofilukiem i 2 protodiakonów. Oprawę muzyczną stanowił piętnastoosobowy chór męski prowadzony przez prof. Włodzimierza Wołosiuka. Wśród modlących się, obok parafian katedry św. Marii Magdaleny byli studenci Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, 6 studentów Prawosławnej Akademii Teologicznej w Preszowie (Słowacja), którzy specjalnie przybyli do Warszawy by wziąć udział w tym niezwykłym nabożeństwie oraz seminarzyści z warszawskiego seminarium. Wszyscy oni z uwagą wsłuchiwali się w słowa kazania wygłoszonego przez Jego Ekscelencję Arcybiskupa Jerzego, który odniósł się do jakubowego pojmowania mądrości. Hierarcha podkreślił, że mądrość nie polega na oczytaniu i wykształceniu. One zaledwie określają „kształt” człowieka, jego światopogląd i relacje do aktualnych problemów. Nie mają zabarwienia moralnego. Wykształcony człowiek z powodzeniem może czynić dobro jak i zło. Mądrość to stan wewnętrzny. Nie polega na głoszeniu prawdy słowem, a na życiu zgodnie z jej treścią. Mądry człowiek postępuje właściwie, uczy innych przykładem, nie mówi jak inni powinni żyć lecz żyje tak jakby chciał aby oni żyli. Ekscelencja zauważył, że tym który wie jak należy żyć ale nie stara się tego czynić jest np. szatan. Kusząc nas do „morza” kłamstwa zawsze dodaje szklankę prawdy by nas zwieść. Dla przykładu chcąc nas skłonić do rozwiązłości przypomina, że miłość pochodzi od Boga, nie może więc być zła. Wskazuje na biblijny werset głoszący że: „Bóg jest miłością” (1J. 4,8). Skłania do wniosku, że miłość usprawiedliwia wszystko, każde zachowanie. „Kochaj i rób co chcesz”. Tymczasem choć „Bóg jest miłością” nie oznacza to, że „miłość jest Bogiem”. Nie usprawiedliwia więc grzechu i upadku. Jedynie miłość zjednoczona z Bogiem prowadzi ku dobru. Oderwana od Niego przeistacza się w zgubny egoizm i samowolę.
Podobnych rozważań w odniesieniu do życia współczesnego człowieka, w kazaniu Jego Ekscelencji, było znacznie więcej.
Po niespełna dwóch godzinach, gdy ucichły ostatnie słowa modlitwy, Jego Ekscelencja podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania tegorocznej liturgii św. Apostoła Jakuba.
